شرط توحيد

اسحاق بن راهویه گوید هنگامی که حضرت رضا وارد نیشابور شد و چون خواست از آن شهر بیرون شود و به طرف مأمون برود اصحاب حدیث پیرامون مرکب آن جناب را گرفتند و گفتند یا ابن رسول الله از نیشابور بیرون می روی و برای ما حدیثی بیان نمی کنی که از آن استفاده کنیم؟

در این هنگام امام رضا در عماری جلوس کرده بودند، پس از این سؤال سر مبارک خود را از عماری بیرون کرده و فرمودند: شنیدم از پدرم موسی بن جعفر و او از پدرش محمد بن علی و او از پدرش على ابن الحسین و او از پدرش حسین بن علی و او از پدرش علی بن ابي طالب ( ) که گفت شنیدم از رسول خدا که فرمود شنیدم از خداوند متعال که فرمود:

لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي.

كلمه «لا اله الا الله قلعه استوار و محکم من است، هر کس در این قلعه وارد شود از عذاب من مصون و محفوظ خواهد شد. راوی گوید هنگامی که مرکب حضرت به سیر خود ادامه داد امام سر مبارک خود را از عماری بیرون کرد و فرمود:

بشرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا. 

البته لا اله الا الله شروطی دارد و من هم یکی از شروط آن هستم».(ا. ر.ک: امالی صدوق: ۲۳۵؛ ثواب الاعمال : ٦؛ عيون اخبار الرضا ل ١٤٤:١ - ٤٤؛ الحياة ٦٣٨:٢؛ الانوار البهيه : ٢٢٦.)