کنیه حضرت علی بن موسى الرضا - عليه آلاف التحية والتنا - ابوالحسن است لذا به ابی الحسن الثانی مکنی شده

عبد العظيم بن عبدالله الحسنی از سلیمان بن حفص مروزی روایت میکند که موسى بن جعفر - عليه السلام - فرزند خود علی را رضا نامید و هر زمان نام او را بر زبان جاری مینمود میفرمود بگوئید فرزند من رضا را نزد من بیاید و به فرزند خود رضا چنین گفتم و فرزند من رضا چنان گفت و هرگاه آن جناب را مخاطب می نمود می فرمود یا ابا الحسن. (۱)(عيون اخبار الرضا، ج ۱، باب ۱، حدیث ۲، ص ۱۲).

شیخ حر عاملی - قدس سره الشريف - در لقب آن حضرت سروده است : لَقَبُهِ الرِّضَا وَنِعْمَ اللقَبُ أَبُوهُ مُوسَى إِنَّهُ نِعْمَ الْأَبْ پدر بزرگوار حضرت رضا موسی است و حقيقةً خوب پدری است و لقب آن حضرت رضا است و نیکو لقبی است :

 كُنْيَةُ سَيدي الرِّضَا أَبُو الحَسَنُ          فَكُنيَةٌ وَلَقَبٌ وَاسْمٌ حَسَنٌ

كنية سرور من رضا ابو الحسن است پس کنیت و لقب و اسم آن حضرت نیکو است.

وَامُّهُ أم البنين جارِيَةً               أو تكتُم مِن كُلِّ عَيْبٍ عَارِيَةً

و مادر آن حضرت ام البنین جاریه است یا به نام نکنم که برهنه است از هر عيب .(۲)(نقل از اثبات الوصية مسعودی ۲۳۶ هـ ، ص ۱۹۶ ، طبع قم بصيرتي و اعلام الورى الطبرسی ، ص ۳۰۲ ، باب ۷.)

از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام - روایت است که فرمود : هنگامی که تكتم مادر حضرت رضا - علیه السلام را خریداری کرد گروهی از اصحاب خود را جمع کرد و فرمود: به خدا سوگند که من نخریدم این جاریه را مگر به امر خداوند و وحی الهی پس پرسش کردند از آن حضرت جریان او را. 

فرمود : هنگامی که در خواب بودم جدم و پدرم نزد من آمدند در حالی که یک پارچه حریری را در دست داشتند آنها پارچه حریر را بر زمین پهن کردند، ناگهان دیدم پیراهنی است که صورت این جاریه در آن پیراهن حریر است و جدم و پدرم فرمودند: ای موسی هر آینه برای تو از این کنیز بهترین اهل زمین بعد از تو متولد خواهد شد.

سپس به من امر فرمودند زمانی که فرزندت از تکتم متولد شد نام او را (علی) بگذار و فرمودند: برای من همانا خداوند متعال ظاهر میکند بواسطه او عدل و داد و رأفت و محبت را خوشا بحال کسی که او را تصدیق کند امامت او را بپذیرد و وای بر کسی که با او دشمنی کند و امامت او را منکر گردد و با او عناد ورزد، پس متولد شد - علیه السلام در سال صد و پنجاه و سه از هجرت بعد از درگذشت ابی عبدالله امام صادق علیه السلام پس از پنج سال و ولادت آن حضرت مانند ولادت پدرانش و نشو و نمای آنان بود. (۱)(نقل از اثبات الوصية مسعودی ۳۴۶ هـ ، ص ۱۹۶، طبع قم بصیرتی)

مه ذیقعده و میلاد همایون رضا است             آنکه روشن از فروغ رخش این انجمن است

هشتمین شمس ولایت که در اقلیم وجود     همچو خورشید فلک روشن و پرتو فکن است

حجت ثامن و ضامن گل از گلزار صفا           که رضایش لقب و کنیت او بوالحسن است

بخدا خاک درش را نفروشم به بهشت          چون مرا خطه سلطان خراسان وطن است

هر که ساید سر تسلیم به درگاه رضا (ع)       ایمن از فتنه و آشوب و بلا و محن است (۱)( از کتاب زندگانی امام هشتم - علیه السلام ، موسی خسروی، ص ۶۱.)