سادگی ایشان ساده زیستی یک حالت و رفتار اخلاقی است که برپایه عقیده و نگرش ایمانی درباره ارزش زندگی و ملزومات و رفاه آن استوار است و مفهوم ساده زیستی مانند خیلی از مسایل دیگر دارای سوء تعبیرهایی هم میباشد که بعضی ها معنی درست آن را نفهمیده اند. در حالی که اهل بیت این مصادر معرفت و این انوار هدایت معنای ساده زیستی را به خوبی برای ما روشن می سازند.

امام علی میفرماید ساده زیستی معنایش این نیست که چیزی نداشته باشی بلکه معنایش این است که چیزی تو را در برنگیرد و مالک خویش نسازد. امام السجاد میفرماید در مورد ساده زیستی آیه ای در کتاب خدا آمده است که برچیزی که از دست داده اید تأسف نخورید و برچیزی که بدست می آورید خوشحال نشوید». ( اصول کافی ٫ جلد ۲ ٫ ص ۱۲۸)

و امام علی بن موسی الرضاء درباره این ویژگی رفتاری و اخلاقی آن گونه می پندارد که پدران گرامی ایشان آن را بیان داشته اند درباره او میگویند که در تابستان بر روی حصیر و در زمستان بر روی زیلوی کهنه که با لباس می پوشاندند، می نشستند تا مردم متوجه آن نشوند (عيون اخبار الرضا ٫ شيخ صدوق ٫ جلد ۱ ٫ ص ۱۷۸) امام رضا با آن که موقعیت بالایی داشتند و می توانستند بهترین زندگی را داشته باشند ولی از زینتهای دنیوی و ملزومات آن دوری گزیدند ولی ظاهر خود را مرتب میساخت تا در مقابل مردم ظاهری معمولی داشته باشد تا مردم درباره ایشان تفکر ریا را در سرنپرورانند. ارتباط او با خداوند متعال بدور از هرگونه تجمل و دنیا دوستی بود کنیز حضرت امام رضا زندگی داخلی حضرت را چنین توصیف کرده است که سادگی طبع عبادت دور از ریا و زندگی به دور از تجملات و کاخ نشینی متداول آن زمان زندگی شخصی امام را تشکیل میداد همچنین میگوید عده ای از کنیزکان در کوفه بودیم که مأمون ما را خرید و به کاخ او رفتیم در آنجا بهشتی از خوراکیها نوشیدنیها و پولهای فراوان بود تا این که مرا به امام رضا بخشید. وقتی به خانه حضرت رفتم همه آن چیزها را از دست دادم و شبها برای نماز بیدار میشدم و این شدیدترین شرایط برای ما بود. (همان مدرک ۲ ٫ سوره توبه ٫ آیه ۱۰۵)