شرایط سیاسی :

هارون خلیفه مقتدر عباسی میپنداشت پس از به شهادت رساندن موسی بن جعفر اوضاع سیاسی بر وفق مراد او پیش خواهد رفت و باقی مانده مخالفان حکومت از سرگذشت امام کاظم عبرت گرفته تسلیم خواهند شد ولی برخلاف پندار وی کشور اسلامی در سالهای آخر زمامداری هارون دستخوش ناآرامیها و شورشها گردید و از هر جا صدای مخالفت و اعتراض برخاست از حجاز و عراق گرفته تا ماوراء النهر سمرقند، خراسان سیستان آذربایجان و شام همه جا از گسترش جو نا امنی و بی ثباتی سیاسی در جامعه و آبستن آن برای تحولات جدید خبر می داد.

نارضایتی و کشمکش حتی به درون دربار راه یافت برخورد خصمانه و دور از انتظار هارون با برمکیان و کشتن و به زندان افکندن سران آنان زنگ خطر را برای همه چاکران به صدا درآورد و دلسردی و نفرت آنان را نسبت به هارون بیشتر کرد بگونه ای که خلیفه احساس میکرد همه اطرافیان انتظار مرگ او را میکشند.