روزه

امام رضا علیه السلام از حکمت تشریع روزه و از بعضی علل تشریع در آنچه متعلق به احکام ماه مبارک رمضان است صحبت کرد. فرمود: 

اگر کسی بپرسد که چرا روزه واجب شده است، پاسخ آن است که درد گرسنگی و تشنگی را بدانند و از این راه پی به فقر و بی زاد و نوشکی آخرت ببرند و برای اینکه روزه دار بر اثر ناراحتی که از گرسنگی و تشنگی برایش پیش آمده فروتنی کند و کوچکی نماید و نیازمندی نشان دهد تا اجر برد و کار خویش را به حساب آورد و بشناسد و پایداری و مقاومت کند بر آن و از این جهات مستحق اجر و ثواب گردد با فواید دیگری که در آن است از قبیل جلوگیری از طغیان شهوات و کنترل هواها و اینکه موجب عبرت و موعظه ای باشد ایشان را در این دنیا و تمرینی باشد برای آمادگی آنان به انجام تکالیف و راهنمایی باشد ایشان را به شدت امر و مشقت عالم دیگر، و نیز بدانند که به فقرا از گرسنگی و بینوایی در این دنیا چه می گذرد و آنچه را که خداوند در اموالشان برای مساکین و تهیدستان واجب نموده است اداء نمایند. 

امام علیه السلام علل و فوایدی را که بر روزه مترتب است متذکر شد که از آن جمله عطوفت نسبت به فقر است زیرا روزه دار زمانی که گرسنه می شود درد گرسنگی را میفهمد و این او را وادار میکند که نسبت به فقرا مهربان باشد و از علل روزه مساوات بین اغنیا و فقرا در این واجب است و از حکمت آن تقویت اراده در خود انسان است و این به خودداری از خوردن و آشامیدن و غیر آنها از اشتهاهای بدن است. جیهاردت آلمانی کتابی درباره تقویت اراده نوشته و اساس آن را روزه قرار داده و ثابت کرده است که روزه وسیله فعالی است برای تسلط روح بر بدن و اینکه انسان مالک زمام نفس خویش میگردد و اسیر خواسته های مادیش نمی شود. 

اینها بعضی از دلایل و فواید روزه است که امام علیه السلام بسیاری از آنها را بیان کرده است.