عقوبت زناکار

امام رضا علیه السلام فرمود:

علت اینکه زناکار را با سختی تازیانه بر بدنش میزنند آن است که با آن پیکر مباشر این عمل زشت گشته و همه وجودش از آن لذت برده است پس ضرب تازیانه بر جسد او عقوبت آن لذت حرام و موجب عبرت است برای دیگران که بدانند یکصد ضرب تازیانه عقوبت بزرگترین گناهان است.»

و یکی از بهترین نمونه های قانون اسلام کیفر سنگین برای این جنایت است که یکصد ضربه تازیانه برای شخص مجرد و برای غیر مجرد سنگسار کردن است طبق این قول خدای متعال: «الزَّانِيَةً وَ الزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَ لِيَشْهَد عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ».(۱. نور ٫ ۲)

شهادتی که زنا را ثابت کند:

و علت لزوم شهادت چهار نفر مرد عادل در شهادت به زنا و کفایت دو نفر در موارد دیگر شدت حد برای زن یا مرد همسردار است. زیرا در آن حکم سنگسار و قتل است پس از این جهت شهادت باید دوچندان باشد و دقیق تر، زیرا در آن قتل نفس و بریدن خویشی فرزند از پدر است به جهت فساد نسب در میراث.

عقوبت زنا ثابت نمیشود مگر به چهار شاهد عادل که حقیقت زنا را با چشم دیده باشند و ناچار همه باید شهادت بدهند پس اگر یکی از آنها تخلف کرد سه نفر باقیمانده به خاطر تهمت تازیانه زده میشوند و حکمت این سختی در این است که مردم جرأت پیدا نکنند بر اتهام زدن به یکدیگر بدون دقت.