5. در مسیر سفر به خراسان

ابو الصلت هروی» گفته است:

وقتی حضرت علی بن موسی الرضا عليهما السلام در مسیر خود به سمت خراسان به حمراء» رسید به آن جناب عرض کردند: هنگام ظهر شده است؛ آیا نماز نمی خوانید؟

حضرت از مرکب فرود آمد و فرمود: «آبی برایم بیاورید.

گفتند: یا بن رسول الله ! آبی با ما نیست.

آن گاه حضرت با دست خویش زمین را بسود و بلافاصله آبی پدید آمد که خود و اصحابش با آن وضو گرفتند؛ و آثار آن آب تا اکنون باقی است.

و چون به سناباد وارد شد تکیه به کوهی که امروزه از آن دیگ سنگی می سازند کرد و گفت: اللهم انفع بِهِ ، وَ بَارِكْ فِيمَا يُجْعَلْ فِيهِ، وَ فِيمَا يُنْحَتْ مِنْهُ)؛ یعنی خداوندا این کوه را آن طور قرار بده که از آن نفع ببرند؛ و برکت ده آن چه در آن نهند و آن چه از آن می سازند.

سپس دستور داد که برای حضرت از سنگ آن کوه چند دیگ ساختند و می فرمود: در ظرف دیگر برای من چیزی نیزند، مگر در همین دیگ های سنگی...»

آن گاه به خانه حمید بن قحطبه وارد شد و به بقعه ای که قبر هارون در آن جا بود رفت و با دست مبارکش بر کنار هارون خطی کشید و فرمود: این مکان محل قبر من است و در این جا دفن خواهم شد؛ و خداوند این مکان را محل زیارتگاه شیعیان و دوستان من قرار خواهد داد. و به خدا سوگند هیچ زائری مرا زیارت نکند و سلام دهنده ای بر من سلام نفرستد، جز آن که آمرزش و رحمت خداوند به شفاعت و وساطت ما اهل بیت نصیب او گردد.

سپس رو به قبله کرده و چند رکعت نماز گزارد و دعاهایی را خواند؛ و چون از دعا فارغ شد به سجده رفت و سجده را بسیار طول داد؛ و من شمردم که پانصد بار در آن سجده خدا را تسبیح کرد.(1) 1 - عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 136، ح 1. )