امام گفتند: «عبدالله محمد را میکشد پسر هارون برادرش را. »
باور نمی کردیم. عبدالله در خراسان بود و محمد در بغداد. روزی که سر محمد به فرمان مأمون از بدن جدا شد. یادمان آمد به حرف امام یادمان آمد که حجت خداست. (بحار ألانــــوار ط بیــــروت، ج49 ، ص50 ، ح51)